Sana ait bir kokuyu tutuyorum içimde
Avuçlarımda parmaklarının cılız hayali.
Çaresiz ve sessiz bir bakış
Kurtuluveriyor aklın dizginlerinden bir an
Bir gülüş
Aramızda yarım kalıyor
*
Yüzün yansıyor vitrin camlarına
Kararsız bakışların
Menüden yemek seçiyorsun
Şimdi çarşılar senin her şeyin
Ve bütün senlerinde zihnimin
Sensizliği sıralayan camları vitrinlerin
*
En çok kokulardan konuşuyoruz
Şarap içmeden
Dokuzunda sabahın
Sonra mutsuz insanlardan, olmazlardan
Olamazlardan
Çıkmazlara sokuyorsun aklımı
Güneşin altında yanan çayını
Uzun uzun karıştırıyorsun
Girdabında dönüp duran
O sözcük oluyorsun
Sana ait bir kokuyu kendime almaya çalışıyorum da
Kurşun delikleri varlığımın mahfazasında
Uçup gidiyor kokun asi
Bana kalmıyor
Derin bir iç çekişle dönüyorum gerçeğime
Kanaya kanaya
Beni burada herkes sensiz bir başka biliyor
*
Akşam iniyor
Koca bir yokuşu yuvarlıyorum ayaklarımla
Sırtımı sana dönüyorum ve yürüyorum bir kere daha
Seni gören hiçbir yeri aynı olmuyor sonra şehrin
Şehir değişiyor, ben hep yürüyorum
Avcumda bana kalan tozlarını
Mutsuz insanlardan saklıyorum
02/11/2022 – 11/08/2023
pinarogut