Bir vedayı okumak konuşmaktan daha çok iz bırakır yürekte. Satır satır konuşamaz insan, süzemez kelimeleri ve süsleyemez de. Kelimelerin arasında suslar vardır, tıpkı portelerde olduğu gibi. Sesleri süzer, hisleri yükler satırlar. Satırlarda iyileşen kelimelerde vardır. Ses olmayınca merhem olurlar yaraya.
Kalemin kendi sesi olduğuna inananlardanım. Kelime kelime melodileşir satırlar, dans edercesine. Konuşmanın albenisinin kalemin ritmine teslimiyetidir bu.
İnsanın mayasında da sözcükler vardır. Hissettiklerini kelimelere dökebilmek müthiş bir lezzet verir yazara. Bazen hüzün yoğururuz kelimelerimizle, bazen de gizli kahkahalarımız umami bir tat katar hamurumuza. Üzgün olduğumuzda sesimizin bile delemediği kalın duvarlar, kalemimizle maviye açılır ansızın. Küçük harflerle fısıldayıp, büyük harflerle haykırırız çoğu zaman. Sevmenin zarafeti, harflerin üslubu ile ortaya çıkar.
Siz siz olun kelimelerinizin içinde çiçek ekmeyi ihmal etmeyin.
Sıcak harflerle yeniden buluşmak dileğiyle,
Şimdilik hoşça kalın…
Ayrık Otu
