Kırılma/Pınar Öğüt

Kırılma, yaşamadığı bir ihtimâlden rüyaları sayesinde haberdar olan Gökçe’nin hikâyesidir. Rüyalarında gördüğü şehre gidip sırları çözdükçe başka bir ihtimalde, zaman zaman acılı da olsa kendi özünün gerektirdiği bir hayatı yaşadığını gören Gökçe, o hayatta sevdiği adamı, Özgün’ü gerçek hayatta bulmak ve ona yaşadığı tuhaf durumu anlatmak ister. Birbirine karşılıklı aynalar gibi aksetmiş hayatların bir sonsuzluk oluşturduğunu, rüya görmenin aslında anlatı seviyeleri arasında dolaşmak olduğunu kavrar ve Özgün’ü bu düşüncelerle ve büyük bir merakla ziyaret eder. Ama onunla karşılaştığında gerçeğin tahmin ettiğinden çok farklı olduğunu anlayacaktır.

Pınar Öğüt, rüyayla gerçeğin içi içe geçtiği Kırılma’da aşkın ve arayışın yolculuğuna odaklanırken, ortaya attığı sorularla yeni fikirlere kapı aralıyor.

«Bizim hikâyemiz böyle başladı işte. Bazen bilinen, görünen, duyulan, hissedilen, çoğu zamansa bilinmeyen, görülmeyen, konuşulmayanlarla… Hatırlananlarla en çok… Uzak kalmışlıklarımızla bile evrene bir şeyler söyledik biz. Bensiz olsa bile bana yazdığı ve bensiz kalsa yine bana yazacağı cümleleri olduğunu bildim. Bizim aramızda birlikte yaşayan insanların uzaklığı ve bıkkınlığı değil, kavuşamayanların özlemi, yarım kalmışlığın bütünlüğü ve imkânsızlığın sayısız ihtimali oldu her zaman. Ve ben, onsuz kaldığım her defa o görünmez bağların ruhumu gerdiğini, beni kuvvetle ona çektiğini hissettim. Kimsenin meselesi olmadım yanımda o yokken. O bana hitap etmediğinde ben kendi hayatımın bile merkezinde durmadım. Ancak onun cümleleri benim için kurulduğunda, o usta bir anlatıcı gibi beni bana anlattığında var oldum sanki. Ondan uzak kaldığım her defa kafamın içinde yankılanan bir ses, beni ben olarak değil, Özgün’ün Gökçe’si olarak anlattı durdu sanki dünyaya.»

Pınar Öğüt, rüyayla gerçeğin içi içe geçtiği Kırılma’da aşkın ve arayışın yolculuğuna odaklanırken, ortaya attığı sorularla yeni fikirlere kapı aralıyor.