Per aspera ad astra (Gaileden yıldızlara)

Per aspera ad astra
(Gaileden yıldızlara)

Kaybolmuştuk ki ovalarda,
Harikai ve alelade,
Ayçiçekleri salınıyor tarlalarda,
Kayan yıldızların tohumları,
Ve onlar ki dimdik ayakta,
Köklenirdi bu topraklarda.

Gıpta ediyorum çiçeklerimizin ışıldayışına,
Gökdamarları sımsıkıca kavrayışına,
Bozkır çimenlerin ötediyarları,
Yeryüzüne kancalanmış,
Öykünüyor günufuklarına.

Çiğdemleri bir bir ektiğinde bahçıvanlar,
Ne kadar ki mucizevi bir aksiyondalar,
Yıldızları serpiştiriyorlar fezanın bulutsu-bulanıklığına
Ki o muğlaklıkta, dört döner nice dünyalar,
Kızıl ay kurulur henüz ilk dördünde,
Ve akın eder kuyrukluyıldızlar
süzülerek turuncu bir nebulaya.

Hep böyle hissettim bir gece yarısı
Bir kamyonete kuruluydu bedenimin yatısı,
Yeri, Kansasın en feyezan tarlası
Ordaydık sanki: Feza’nın göz ağrısı.

Ve işte tam, olmam gerektiği gibi bir yerdeyim,
Çiçeklerin arasında ama onların altında değilim.