Görülenlerden muaf olan, edilgen şartlılar, haksızlığı yaraşır hale getirir daimi olarak mevcudiyetinin çemberine.
Muayyen şahsiyetler tarafından gerçekleştirilen müşterek taarruzlarsa;
“suskunluk suikasti” olur mevcudiyetine müteşekkil eden.
Üstünkörü hınçlar yaratırlar kimliklerinin dışına çıkarak, bir o kadar da anlaşılmaz biçimde; kimliklerinin sözümona neferleridirler.
Özdeyişlerinde hiçbir zarafet kalmaz asla böylelerinin.
Kansız ruhaniyetlerini maalesef her alana yayıyorlar, sebebi; haksızlığı yaraşır hale getiren işte o edilgen şartlıların tutumu.
Toleransı şov haline getirerek, itinasızlığı tashih edenler; ihlal ediyor sağduyuları.
Ummadıkları şeyler, ummayan kitlelerce ihya oluyor.
Peh demekte fayda var!
Peh!
Bir soluk, bir tin, bir eylemin başlangıcıdır bu,
kanılar olamayacak bir solukla elbet ebleh!
Görülenlerden muaf olma hali, bir buhran çeşididir, birikmişliktir, bunu edilgen halde yaşayan kitlesel mevcudiyet hali; hazzımız olmamalı şartlı şekilde.
İmgeye uygun, karşılıkların istidlali olsun bu uyaklı sözler:
Yapıların içinde bireyler, içgüdüsel şekilde, tutunabilmek için birbirini uyarlar, kolektife yayılarak.
Kendi olamayan her birey, kolektif halde afallar, garaip söylemlere kapılarak.
Duyarsızlık, yaradılışın özü halinde algılandığında; duyarlılık, varlığın boş bir eylemiymişçesine anılır, kendinden olarak.
Süratlenme politikası, görülenlerden muaf olmanın önünü hep açar, amaçsızlık normalleşmenin inanılmaz öngörüsü olur, çoğalarak.
Ahengini yitirmiş tempolarla, sanki; orta çağ karanlığında sıralanmışlar yanılgılarıyla uçurumlara varlıklar, nasıl bi’ lüzumsuzluk.
Tek yankısının bu olacağını sanıyor görülene çoğunluk, müşfik ve perişanlığın ilerisinde istikametleri, yoktan yere uzuyor yokluk,
bunu kavramalı
Ve anbean almalı oysaki varoluşun değişmez ereği soluk.
Soluklanmalısın biraz, kendi içine sinmekten, sindirilmekten tıkanmadın mı?
@ilkerbagir
