hiçlik

Gökyüzü ne kadar ağır bu aralar. Çelikten bulutlar sarmış kutsal maviliği. Martılar dökülüyor çeliğe çarparak, kanatlarına bulaşıyor mavi tonlar. Yürüyorum, adımlarımın yanına serilmiş mavi martılar. Tanrım, hava ne kadar ağır! Bir çocuğun…