İstiklal’de yürüyorum bugün,
Adımlarım yabancılıyor caddeyi.
Bir tramvay ne kadar hızlı gidebilir?
Ve düşüncelerim, ne kadar kovalayabilir, raydaki sesleri?
Tünele varıyor ayaklarım.
Sen yoksun ya
Tünelde bile müzik yok bugün.
Kadıköy rıhtımdan kalkan
Bir sessizlik var boğazda
Martılar kovalıyor sessizliği.
Sen yoksun ya
Martılar bile sessiz bugün
Laleli’den kalkan bir tramvayda Cemal Süreya
Dünyaya doğru gidiyor.
Ve bir tepenin üstüne
İstanbul’u dinliyor, Orhan Veli
Gözleri kapalı.
Sen yoksun ya
İstanbul’un bile sesi çıkmıyor.
Nazım usta diyordu ya
Oysa bir ceviz ağacıydık, Gülhane Parkı’nda
Şimdi, ne sen kaldın ne de ceviz ağaçları
Gökyüzünde yıldız yok bu gece
Behçet Necatigil’in dediği gibi
Sevgileri yarınlara bıraktı,
İstanbul.
Fakat ne çekingen ne tutuk ne de saygılı
Sen yoksun ya
Gelirsin diye, sevgiler hep yarınlarda…
Bir çığlık var Kadıköy sokaklarında
Çare Rock’nRoll diyor, sokak lambaları
Bir yandan cinsel devrimi haykırıyor, kaldırımlar
Ve yeni bir gün doğuyor
Diğer taraftan.
Bir yol beliriyor karanlıkta.
Yola düşüyorum, yanımda kutsal hayalin.
Oysa şimdi ne sen kaldın ne de hayalin
Ben, ben ise yine düşüyorum yola.
Rıhtımdan el sallıyor Ginsberg,
Kutsal İstanbul,yoluma karışıyor o gece.
Biliyor musun? Bir araç duruyor,
Kimsesiz bir saatin kimseli düşlerinde
Ve kapı açılıyor.
Jack, davet ediyor yola.
İstanbul kutsanıyor o gece.
Sen yoksun ya
Yollar sessizliğe bürünüyor.
Tekerlekler dövüyor asfaltı,
Jack ile vedalaşıyorum.
Beyaz bir tavşan koşuyor,
İstanbul’un sokak aralarında
Yine rıhtımda sonlanıyor adımlarım
Sen yoksun ya
Rıhtıma uğramıyor hiçbir tekne.
Beyaz zenciler el sallıyor, bir sandaldan
Ve Turgut Uyar
Ver elini Haydarpaşa, diyor.
Vermiyor elini Haydarpaşa
O gece bütün banklar boş
Hiç kimse kalmamış sokakta
Sen yoksun ya
Sokakların gözlerinde hüzün…
Protesto ediyor yıldızlar, bir grup yakamozu
Deniz karanlık, gece karanlık…
Soğuk bir tadı var rüzgarın
Siyah beyaz, sessiz bir film yansıyor gökyüzüne.
Tanrım, ne kadar ıssız!
Ne kadar yalnızız!
Sen yoksun ya
Yalnızlığın bile boynu bükük.
Yola öylece oturuyorum
Bir müzik yankılanıyor, yanımdaki ağacın kabuğunda
Güneş doğuyor, İstanbul uyanıyor.
Ve sen, sen hala yoksun!
Ve İstanbul,
İstanbul hala KUTSAL!
Tuğçe Akdemir
29.09.2014