Ruh Spazmı
Gecenin çıplak ışığı, benim başkalaşımım
Avluda gördüm salonun penceresinden aydınlanan yansımamı
Bilinmeyen şehirler gördüm, planıma işlenendi somut mimari
Barok bir sanat hayal ettim, postmodernitenin neonuyla kaplı
Kısık sesli bir sarhoşun umutsuz çığlığını duydum sonra
Ağlama seslerine uyandım karanlıkta
Güneşin doğuşuna direndim gece bir üst sokakta
Sevmeye karar verdim, hiçbir şey bilmeden
Nehirleri ve denizleri sevdim
Deliliği ve alkolü sevdim
Bohemia şarkıları dinledim geceleri
Pagan şarabından, bir rüyanın karanlığındayken içtim
Şiddetli yenilgileri yaşayarak yürüdüm boş sokaklarda
Fakir, kirli ve tamamen saçma bir günde
Provoke edebilir mi deliliğimi yaşam?
Sonu bilebilir mi sonsuzluk?
Farklı zamanlarda yaşıyorum ben
Gelip gittiğine inanıyorum sarkaç gibi sarsılmaz zamanın
Can sıkıntısı ve dehşet, derinliklerinde var bu hayatın
Kötü besleniyorum artık
İçmeye başladım tekrar sigara
Daha çok tercih etmeye başladım, boşa harcamayı zamanımı
Hep sonra, sonrası olur rutinin dolaşıklığında
Uyanırım sabah altısında, atıştırırım bir şeyler, giyinir ve bir şeyler okurum
Sonra çalışır, hep sonra, sonrası olur rutinin dolaşıklığında
